Kerstwensjes

Kerst in ons kattengezin...

Christmas is a time
to remember
special loved ones
in our lives and
to tell them
how thankfull
we are
to have them as our friends!


Kerstmis in ons opvanggezin...

Genieten en extra tijd voor de spinnertjes!


Kadootjes voor elk miauwertje, snoepjes en lekkere hapjes!

Maar vooral stilstaan bij elk keppetje en tijd maken voor elk katteke!

Groot, klein, ziek, speels, bang of lief,...

Het maakt mij niet uit, ik hou van elk van ze!

En vandaag is een dag om extra stil te staan bij alle opvangertjes!

Om ze een thuis toe te wensen, om ze het geluk te wensen waar ook zij recht op hebben!


En tegelijk is kerst voor mij ook een tijd om te mijmeren, om stilaan de balans van het voorbije jaar op te maken.

Om foto's te kijken, eindeloos lang, om stil te staan bij elk opvangertje, elk leventje waarvoor ik vocht en vecht.

Een tijd om dankbaar te zijn voor de geredde kleintjes, voor zoveel warme lieve mailtjes vol kattengeluk.

Een tijd ook om een kaarsje te branden en de tranen te laten vloeien als ik denk aan de kleintjes die ik niet kon redden, tranen van gemis, spijt en tegelijk van blijdschap dat ik ze in hun kleine leventje toch wat warmte mocht bezorgen.

En weten dat ze hoe dan ook in mijn hart hun eigen plekje hebben!

Een tijd om te genieten, te dromen, dankbaar te zijn, te leven...

Prettige kerst!

xx

Dubbele gevoelens!

Mijn opvanghuisje loopt leeg...

En dit geeft een goed gevoel en een leeg gevoel tegelijk!





Het was best druk de laatste maand!

Imke en Yanina die zoveel zorg vroegen.

En dan mijn 3 schatjes die ik uit de duinen viste!

Prachtige kleine tijgertjes, zo schattig, zo triest en alleen achtergelaten!

Gewoon vreselijk.

Maar niets tipt aan het verhaal van Bono die gedumpt werd aan het kerkhof...

Ondertussen vonden Imke en Ynaina hun geluk.

En ook de 3 vondelingetjes hebben een eigen gouden mandje gevonden.

Mooie Bono bekomt langzaam van zijn avontuur en alle veranderingen in zijn leventje!

Linde en Toulouse werden woensdag gesteriliseerd.

En Boumie blijft mijn heel apart katertje...

Katten... ze zijn zo speciaal, zo'n meesterwerkjes gewoon!!

Lieve groetjes,

Thuiskomen na een werkdagje...

Een avondje als zovele...

Het is al laat als ik van het werk thuiskom.

Een hele kattenfamilie wacht me op en verwelkomt me uitgebreid met kopjes en spinnende kattengeluidjes.

Ze lopen me meteen voor naar de keuken, af en toe kijken ze even achterom.
Het lijkt of ze me vragen :" mama, volg je wel?

Ken je de weg? Wij = hongerrrrrrr"

Als ik terug richting living ga om de post te bekijken, lopen ze terug met me mee.

Het miauwend wordt even wat dwingerder, hela mama , wij = honger...

Dan ga ik de trap op, opnieuw komen enkele kleine prutsen me tegemoet, ook zij spinnen en knorren en kijken vol verwachting naar me op.

Ik ga de badkamer in, fris me wat op en trek makkelijke kleren aan.

Terug naar beneden, de familie kat volgt, klein en groot...

Het miauwen wordt opnieuw harder, dwingender en ik kan het niet meer negeren.

HONGER...

Snel neem ik mezelf een aperitiefje (weekend voor iets...) en dan kijken heel wat kattenoogjes me vol verwachting en vertrouwen aan.

Ze weten, nu komt het echt, nu is het onze beurt.

En wat later hoor ik alleen gesmikkel, af en toe een kleine grom van Boumie als een andere kitten te dicht in de buurt van zijn potteke komt...

Als de buikjes gevuld zijn, de kattenbakjes gekuist en alle knuffeltjes uitgedeeld, dan komt er tijd voor ons.

Nu kunnen wij eten en geloof me, ook dan zijn onze lieverds niet ver uit de buurt.

Het is genieten van onze "kattenbende" en een avondje wordt dan ook veel te snel nacht...

Slaap lekker!

Ochtendritueeltje...

Dagen vliegen voorbij!

Ik lijk amper de tijd te hebben om te ademen en de dag is alweer voorbij!

Elke dag gaat de wekker veel te vroeg voor mij!

Wakker worden, omringd door spinnertjes die hun harige snoetje tegen me aanwrijven. Opstaan, katten aaien op weg naar de badkamer.

Na de douche wachten ze me op, miauwend en knorrend gaan we naar beneden.

Ze weten: eten,...

Het lijkt wel of ze uitgehongerd zijn en tegelijk zijn knuffels en zoentjes net zo belangrijk als het eten zelf...

Dan is het onder het genot van een kopje koffie aan de kleintjes!

Een dikke knuffel voor elk van hen, oogjes en neusjes nazien, poepjes nazien op diarree.

Eten geven, kijken of elk minitje eet.

Kattenbakken kuisen en bijvullen.

De mini's rennen even rond en gaan dan verder eten.

Ik ruim de potjes van de groten op, vul waterbakjes en korrelbakjes bij.

Snel nog even wat korrels opvegen.

En dan, snel een boterham smeren en wegwezen.

Ik eet hem wel op, onderweg naar het werk.

Thuis liggen mijn spinnertjes languit te genieten van hun bolle buikjes, van de warmte die de chauffage uitstraalt en de zachte kattenmandjes...

Een kattenleventje, het kan ook zalig zijn!

Mijn opvangertjes

Kittenopvang, een deel van mij, een deel van mijn leven!

Ik doe kittenopvang nu al sinds 2003, honderden kleine prutsen zijn letterlijk door mijn handen gegaan.

En toch, elk kitten blijft een apart wezentje, een klein wondertje, een klein schatje die steeds weer mijn hart steelt!

Ik leef samen met mijn partner en onze grote kattenfamilie.

Een kattengroep die heel hecht is, ontstaan uit ex-opvangertjes die zorgenkatjes bleken te zijn.

Elk nieuw kleintje wordt door hen meteen aanvaard, ze kennen de opvang door en door en leven erin mee.

Momenteel verblijven er 6 opvangertjes bij mij in huis.

Mama Toulouse die haar 3 kleine babys mocht grootbrengen bij ons.

Nu zoekt ze een eigen warme thuis!

Ze is een heel rustig katje die geniet van een aaitje en heel graag buiten kijkt.

Ze kan heel goed overweg met andere katjes.

Kleine Boumie, mijn wonderkatje!

Hij kroop door het oog van de naald!

Door een zware bloedvergiftiging en aantasting van het bot thv zijn rechterpootje is een deel van het gewricht weggevreten.

Hij blijft manken en zijn pootje lijkt ook korter.

Maar hij leeft en geniet!!

Mooie Linde, een prachtdame!

Gevonden aan de graskant, 300 gram zwaar.

Nu is ze uitgegroeid tot een trots dametje, een rond gezichtje en een snoezige blik.

Ze zoekt een eigen rustige thuis!

Ze is wat verlegen maar komt helemaal los als ze je kent.

Pixie, een kleine ranke schoonheid

Pixie kwam pas vanavond in onze opvang.

Eerstdaags de eerste nieuwe foto's!

Nu eerst wat wennen aan haar opvanggezin.

Ze is een schatteke en kan eind deze week al op eigen pootjes staan!

Thula , met een naam die vrede betekent kan het alleen over een schatje gaan!

En kleine Thula is een echt schatje!

Hij weegt nu 560 grammetjes en is om op te eten met zijn witte pelsje en grappige snoetje!

Ik ben gek op hem, mijn kleine knuffelbeer.

En vanavond mocht ik Najma in mijn armen sluiten!

Een roodharig klein pluizig kittentje vol vlooitjes!

Ze weegt amper 380 grammetjes en ik zag alleen maar vlooien...

Gelukkig is ze nu van deze gasten verlost, blinkt haar vachtje en ligt ze warm en voldaan te slapen op een zacht kussentje.

Straks meer nieuwtjes en foto's van mijn lievekes!

Lieve groetjes van een opvangmama die leeft voor haar pluizige schatjes...