Een avondje als zovele...
Ze lopen me meteen voor naar de keuken, af en toe kijken ze even achterom.
Het lijkt of ze me vragen :" mama, volg je wel?
Ken je de weg? Wij = hongerrrrrrr"
Als ik terug richting living ga om de post te bekijken, lopen ze terug met me mee.
Het miauwend wordt even wat dwingerder, hela mama , wij = honger...
Dan ga ik de trap op, opnieuw komen enkele kleine prutsen me tegemoet, ook zij spinnen en knorren en kijken vol verwachting naar me op.
Ik ga de badkamer in, fris me wat op en trek makkelijke kleren aan.
Terug naar beneden, de familie kat volgt, klein en groot...
Het miauwen wordt opnieuw harder, dwingender en ik kan het niet meer negeren.
HONGER...
Snel neem ik mezelf een aperitiefje (weekend voor iets...) en dan kijken heel wat kattenoogjes me vol verwachting en vertrouwen aan.
Ze weten, nu komt het echt, nu is het onze beurt.
En wat later hoor ik alleen gesmikkel, af en toe een kleine grom van Boumie als een andere kitten te dicht in de buurt van zijn potteke komt...
Als de buikjes gevuld zijn, de kattenbakjes gekuist en alle knuffeltjes uitgedeeld, dan komt er tijd voor ons.
Nu kunnen wij eten en geloof me, ook dan zijn onze lieverds niet ver uit de buurt.
Het is genieten van onze "kattenbende" en een avondje wordt dan ook veel te snel nacht...
Slaap lekker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten